تبیین سیاست های اولویت دار جمهوری اسلامی ایران در پیشگیری از چاقی کودکان

مقدمه: چاقی کودکان پیش زمینه ی مهمی برای ابتلا به چاقی در بزرگسالی و عواقب آن است بنابراین پیشگیری و کنترل چاقی در کودکان امری ضروری و لازم است. با توجه به محدودیت در منابع، لازم است مناسب ترین و مقرون به صرفه ترین برنامه ها و سیاست های پیشگیرانه تدوین و به کار گرفته شوند. مواد و روش ها: پس از مرور مطالعات مرتبط، برنامه ها و سیاست های کشورهای دیگر، توصیه های سازمان های بین المللی و با در نظر گرفتن اسناد بالا دستی، هشت شاخص اولویت بندی و بیست سیاست پیشنهادی برای پیشگیری از چاقی کودکان استخراج و در قالب پرسش نامه به ذینفعان انتخاب شده تقدیم گردید تا به روش دلفی سیاست های اولویت دار را مشخص کنند. یافته ها: سه معیار اولویت بندی با بالاترین وزن عبارت بودند از: 1) کارایی 2) قابلیت اجرا 3) نابرابری. پنج سیاست اولویت دار عبارت بودند از: 1- ارتقاء آموزش همگانی، به خصوص برای انتخاب غذاهای سالم 2 - افزودن دروس مربوط به تغذیه ی سالم و پیشگیری از چاقی در کلاس های مادران در خانه های بهداشت، مهدکودک ها و آموزش و پرورش3- مهندسی مجدد مدیریت ورزش و فعالیت فیزیکی در مدارس و جامعه 4- کنترل بیشتر بر تبلیغات مواد غذایی و نوشیدنی های ناسالم و پرکالری 5- تشویق و تسهیل فعالیت فیزیکی بیشتر با تغییر برنامه ریزی و مهندسی مجدد سیاست های حمل و نقل عمومی و ایجاد معابر ایمن برای ترددهای شهری عابران پیاده. نتیجه گیری: سیاست های به دست آمده می تواند به همراه نظرات سایر ذینفعان برای انتخاب سیاست های اولویت دار کشوری و اتخاذ راهبردها و برنامه های عملیاتی برای مقابله با چاقی کودکان مورد استفاده قرار گیرد.